Het is een regenachtige ochtend in augustus als ik Marinka en Peter ontmoet. Ze wonen in de buurt dus zijn op de fiets. ''Tussen de buien door'' lacht Marinka. Ze zijn al bijna 40 jaar bij elkaar en hebben samen een bijzondere reis afgelegd. Marinka: ''We hebben het niet slecht gedaan in het leven. We hebben elkaar gevonden en 2 prachtige kinderen gekregen. We hebben gezien hoe bevoorrecht we eigenlijk zijn om uit een warm nest te komen en de kansen te krijgen om jezelf te ontwikkelen. Dat hebben we ook aan onze kinderen kunnen geven, maar niet iedereen verkeert in diezelfde omstandigheden. Dat maakt dat we ons alle twee heel erg betrokken voelen bij het creëren van mogelijkheden voor andere mensen.''

Een warm nest 

Hun opvoeding heeft alles te maken met de reden waarom Marinka en Peter besloten een deel van hun geld te schenken. Marinka: ''Wij hebben allebei meegekregen dat je niet alleen op de wereld bent voor jezelf maar ook voor andere mensen. Dat zit ingebakken en daar hebben onze moeders een hele grote rol in gespeeld.'' 

Vol liefde vertellen ze over hun moeders, twee bijzondere vrouwen. De moeder van Peter was met haar 96 jaar een tijdje de oudste vrouwelijke chemicus van Nederland. Door het jonge overlijden van Peter’s vader, voedde zij naast haar baan als lerares scheikunde in haar eentje maar liefst 7 kinderen op. Peter studeerde net als zijn moeder scheikunde en werkte bijna 40 jaar in de voedingsresearch. Van haar heeft hij zijn liefde voor voeding en koken. Peter: ''Samen met mijn moeder kookte ik vroeger op vrijdag avond grote porties eten en dat vroren we dan in. Dan waren we de hele vrijdag avond aan het koken.''

De moeder van Marinka was de motor van het gezin. Zij had iets met mode en textiel en volgde de modeacademie. Marinka: ''Ze naaide altijd alles zelf, inclusief haar eigen trouwjurk en die van iedereen in haar omgeving. Maar ze hielp ook andere vrouwen met kleding maken. En dan niet alleen om geld te besparen maar ook om daar mogelijk een inkomen mee te kunnen verwerven.'' 

Met het Fonds op Naam Bosdriesz-Plouvier, steunen Marinka en Peter projecten op het gebied van voeding en textiel. Initiatieven die aansluiten op de interesses van beide moeders. Marinka: ''Wat is er mooier om te kunnen doen dan onze dankbaarheid naar onze moeders (en vaders uiteraard) te tonen en hun nalatenschap beschikbaar te stellen om anderen ook te helpen zich te ontwikkelen en de wereld een beetje mooier te maken.''

Impact maken 

Als ik vraag of het gedachtegoed van hun moeders altijd al zo bepalend is geweest voor hoe zij in het leven staan, moet Peter iets bekennen. ''Ik ben in 1959 geboren, die lichting hoefde niet in dienst. Ik ben naar Afrika gegaan om daar les te geven. Daar heb ik wel gezien hoe groot de verschillen zijn in kansen. Toch moet ik bekennen dat ik in de eerste 20 jaar van mijn werkzame leven ambitieus was om een bepaalde positie in de maatschappij te krijgen.'' Voor Peter kwam de omslag toen ze in Amerika woonden. ''Toen kwam wel echt het besef dat het allemaal anders moet, op heel veel verschillende gebieden. Het was financiële crisis, An Inconvenient Truth kwam uit en ik las Stern Review van Nicholas Stern.'' 

Voor Marinka kwam dat besef toen ze kinderen kregen. Marinka: ''Daar ben je als je jong bent denk ik nog niet zo mee bezig, dan besef je veel minder hoe bevoorrecht je bent.''

Terug in Nederland wilde Peter in eerste instantie voor een NGO gaan werken. ''Maar dat was precies de periode dat ik bij het bedrijf waar ik werkte verantwoordelijk kon worden voor research op het gebied van duurzaamheid. Dus ik dacht, dan maak ik hier toch meer impact.'' 

Het was altijd al een droom van Marinka en Peter om ergens anders in Nederland te gaan wonen. Bij terugkomst in Nederland gingen ze op zoek naar een stuk grond voor de bouw van een duurzaam huis. Een huis dat uiteindelijk genomineerd werd voor duurzaamste huis van Nederland. In de loop van de jaren kwamen daar steeds meer dingen bij, van minder vlees eten tot de toiletten doorspoelen met regenwater. Dat was ook het moment dat Triodos in beeld kwam. Marinka: ''We waren opzoek naar een duurzame hypotheekaanbieder.''

Zelf je betrokkenheid bepalen 

Toen de moeders van Marinka en Peter vlak na elkaar overleden en een erfenis achterlieten, zijn ze zich gaan verdiepen in schenken. Marinka: ''We hebben zelf genoeg kaas op ons brood.'' Peter moet lachen: ''Ik eet nauwelijks nog kaas hoor.'' 

In hun zoektocht kwamen ze al snel op een Fonds op Naam. Marinka: ''We zijn gaan kijken wat Triodos Foundation precies doet, hoeveel invloed je hebt als schenker en wat er van je verwacht wordt.''  

Ze overwogen nog even om een eigen stichting op te richten, maar dat bleek het voor hen niet te zijn. Marinka: ''We zagen op tegen de administratieve rompslomp en we hadden geen ervaring met het beoordelen van projecten. Hoe bepaal je dan waar je aan geeft? Ik ben daar absoluut niet in thuis. Er zijn genoeg mensen die ook de contacten hebben met degenen die ondersteuning nodig hebben. Ik leun wat dat betreft graag op mensen die daar veel meer ervaring mee hebben.'' Peter vult aan: ''En omdat je daarmee natuurlijk ook het werk van de Foundation ondersteunt.'' 

Ze vinden het leuk om op de hoogte gehouden te worden van projecten en mee te denken. Marinka: ''Maar als we ons er niet mee bemoeien gaat het ook goed. Dat is een fijn gevoel.''

Anders is ook goed 

Marinka: ''De moeder van Peter woonde aan de singel in Hoorn. Ze had prachtig uitzicht op de singel met bomen. Op een gegeven moment was er sprake van dat er een heleboel nieuwe huizen gebouwd zouden worden aan de overkant. Mensen zeiden toen tegen haar 'Joh, wat zonde van je uitzicht'. Dan zei ze 'Het is toch fantastisch dat die mensen straks ook kunnen genieten van dit uitzicht'. Ik zal niet zeggen dat wij zó altruïstisch zijn, maar die filosofie vind ik prachtig'' lacht ze. Peter moet even slikken. 

Peter: ''Toch vroeg laatst nog iemand of we daar niet te ver in gaan. Dat we nu een emmer onder de douche hebben staan om het toilet mee te spoelen of dat we tabletten hebben om onze tanden te poetsen. Ik zie wel een verschil met 10 jaar geleden, het schuift steeds verder op. Dan komt er weer wat nieuws bij en dan denk ik dat gaan we ook doen.''  

Marinka: ''Wat ik wel merk, elk stapje is dan ook niet meer zo’n opgave. Het wordt juist een uitdaging. Onze elektrische auto staat nu op SnappCar. Dat is ook een stap die je even moet zetten maar eigenlijk gaat dat best wel goed. We vinden het leuk om met nieuwe dingen bezig te zijn.'' 

Peter: ''Maar we zoeken ook een beetje naar de grens. We willen ook niet zo zijn van kijk ons.''  

Marinka: ''Je wilt anderen wel inspireren, maar zonder jezelf op de borst te kloppen en te zeggen 'Wat ik doe is goed'. Want wat een ander doet is anders, maar kan ook goed zijn.''  
 
Peter: ''Dat is ook een uitspraak van mijn moeder, 'Anders is ook goed'.''  

En zo is de cirkel weer rond. Als ze iets te vieren hebben zetten Marinka en Peter graag een potje neer om geld in te zamelen. Peter: ''Maar liever nog geven we het rekeningnummer van Triodos Foundation, zodat mensen gelijk geïnspireerd raken.''